Często słyszymy, że praca socjalna to nie tylko zawód, ale i służba na rzecz
osób, które doświadczają kryzysów życiowych. Związane są z nią oczekiwania
w pełni profesjonalnych usług, ale też dużej empatii wobec klientów. Równocześnie
coraz częściej pracownicy socjalni wskazują na trudności pogodzenia tych – często
rozbieżnych – wymagań. Pośród przyczyn można wymienić uwarunkowania wynikające
z procesów wychowawczych w rodzinach, szczególnie w obszarze transmisji
pokoleniowej związanej z przekazem istotnych norm i wartości. Zarówno sami
pracownicy socjalni, jak i społeczeństwo stawiają pytanie o to, kim powinien być
współczesny pracownik socjalny i jemu podobni. Przyjmowane standardy usług
w pomocy społecznej nie rozstrzygają tych kwestii – metody czy techniki działania
to zbyt mało. W każdym działaniu pojawia się bowiem konkretny człowiek ze sw oimi
odmiennymi problemami. Rzeczywistość ta domaga się całościowego spojrzenia:
w wymiarze materialnym i duchowym; z uwzględnieniem doświadczeń osobniczych,
jak i kontekstu społecznego. Takie podejście stanowi niewątpliwie o specyf ice
tego zawodu. Służyć drugiemu pomocą to nie to samo, co być służącym, a towarzyszenie
to nie wyręczanie. Podjęte kwestie wpisują się w szeroką dyskusję na
temat granic profesjonalizacji w perspektywie zawodowej odpowiedzialności etyc znej.
W artykule uwzględniono wyniki sondażu przeprowadzonego pośród studentów
ostatnich lat kierunku praca socjalna i nauki o rodzinie jednego z uniwersytetów
krakowskich na temat preferowanych wartości, istotnych dla ich życia osobistego
oraz aktywności zawodowej pracowników socjalnych.
As is often said, social work is not just a profession but a service for the sake of
those who are experiencing life crises. Some expect fully professional services, others
deep empathy toward clients. Meanwhile, social workers are ever more frequently pointing
out the difficulties with reconciling these (often divergent) expectations. Among the
reasons indicated for this situation are divergences connected with the processes of upbringing
in families, especially problems with generational transmission and the conveyance
of essential norms and values. Both social workers themselves and society are
posing the question: what should a social worker (or similar professional) be like? The
accepted standards of social service do not resolve these issues – the established methods
and techniques of activity are not enough. This is true because in each activity there
appears a particular person with his or her individual problems. This reality requires
a holistic perspective – in both its material and spiritual aspect, taking into account individual
experience and the social context. This attitude undoubtedly represents a characteristic
element of this profession. To serve another by helping is not the same as being
a servant, and accompanying does not mean doing everything for the person. These
problems constitute part of a wider debate on the possible limits of professionalization
from the point of view of the worker’s ethical responsibilities. This article presents and
analyzes results of a survey of final-year students of Social Work and Family Science
studies at one of the Krakow universities, which inquired about preferred values that are
important for social workers’ personal lives and professional activities.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00