Reorientacja celów wychowania dzieci osieroconych w Polsce po II wojnie światowej w świetle czasopiśmiennictwa pedagogicznego PRL

Objęcie władzy przez komunistów w Polsce poskutkowało istotnymi zmianami w systemie opieki nad dzieckiem osieroconym. Ważnym elementem procesu ewolucji systemu była modyfikacja celów wychowania w instytucjach opiekuńczych. Do podstawowych kierunków zmian należałoby zaliczyć laicyzację wychowania, nasycenie treści nauczania ideologią polityczną, uznanie marksistowskiej wizji natury ludzkiej jako jedynie słusznej. Sytuacja ta stała się przyczyną uprzedmiotowienia wychowanków i jak wskazywały wypowiedzi osób uczestniczących w organizacji opieki nad sierotami, doprowadziła do wielu patologii w pracy placówek. Ścisłe powiązanie celów wychowania z celami politycznymi komunistycznego państwa na długo zatrzymało rozwój koncepcji opiekuńczych w Polsce.