Pokolenia młodzieży - próba konceptualizacji

Celem tekstu jest ukazanie dyskursu o pokoleniach młodzieży, obecnego od co najmniej czterech dekad w naukach społecznych i humanistycznych. Przyjęta w niniejszym tekście cezura czasowa nie jest przypadkowa. Od połowy lat 60. młodzież urosła bowiem do rangi fenomenu społecznego, swoistej Teilkultur. Przyjęta w tekście perspektywa makrosocjologiczna wymagała przywołania wybranych koncepcji teoretycznych z zakresu socjologii młodzieży (T. Parsons, S.N. Eisenstadt, J. Habermas), ukazujących „młodość” jako odrębną fazę życia oraz „okres, w którym indywdualna historia przecina się z Historią” (Kłoskowska, 1987). Ukazany został także zarys filozoficznej (Ortega y Gasset), socjologicznej (Mannheim) i antropologicznej (M. Mead) refleksji nad problemem generacji. W tekście przywołuje się także szereg kontrowersji, narosłych wokół pojęcia pokolenia, m.in. jego zbyt „całościowy” i „kolektywny” charakter, medialne kreowanie oraz „urynkowienie” pokoleń. Czy problem generacji w tradycyjnym rozumieniu przestaje istnieć, ulega „postmodernistycznej destrukcji”? Tekst nie daje jednoznacznej odpowiedzi, a jedynie nakreśla pole badawcze i formułuje zasadnicze wątpliwości co do „naukowości” tego kuszącego pojęcia.