Stałość preferencji w wyborze międzyokresowym

Normatywna teoria wyboru w czasie – teoria zdyskontowanej użyteczności zakłada, że stopy dyskonta są równe niezależnie od momentu dyskontowania i od dyskontowanego dobra. Wiele badań empirycznych pokazuje jednak, że rzeczywiste subiektywne dyskonta zachowują się inaczej niż wskazywałby na to model. W celu głębszego zbadania tego problemu stworzono grę, w której udział brały 52 osoby. Zwycięzca otrzymywał nagrodę pieniężną, co miało motywować uczestników gry do zaangażowania się w podejmowane decyzje. Gra polegała na wielokrotnym negocjowaniu wysokości odsetek od pożyczanych pomiędzy uczestnikami pieniędzy. Analizie poddano zarówno wynegocjowane przez uczestników kwoty, jak i poziom ich oczekiwań co do wysokości kwoty, jaka zadowoliłaby ich w negocjacjach. Ponadto w trakcie gry uczestnicy musieli zdecydować, czy i kiedy kupić kanapkę (oczywiście za wirtualne pieniądze), krówki – mniejszą ilość wcześniej (po 1 rundzie) lub większą później (po 4 rundach). Gdy minęła jedna runda, decyzję można było zmienić. Otrzymane wyniki nie są jednoznaczne. W przypadku pieniędzy subiektywne stopy dyskonta ulegały pewnym zmianom w zależności od długości okresu dyskontowania i momentu, na który odbywało się dyskontowanie. W przypadku krówek żaden z uczestników nie zmienił swoich preferencji wraz z upływem czasu.

The normative theory of intertemporal choice – the discounted utility theory – assumes that discount rates are equal independently of the moment of discounting and discounted asset. Many previous research show that real subjective discount rates behave differently to what the model suggests. A game was created in order to insight the problem. There were 52 participants in the game, all of them were students of Wroclaw University of Economics. The game’s winner was promised a reward which should motivate participants to think before taking decision. The game consisted in negotiating interests from the borrowed/lent money. Not only were the results of negotiations’ analyzed but also participants’ expectations in each round. Apart from money also intertemporal preferences for food were checked. The results obtained are not unambiguous. Certain fluctuation of subjective discount rates for money were observed, but there was no change in intertemporal preferences for sweets.