Wybory parlamentarne 2019 w świetle wybranych sposobów przeliczania głosów na mandaty poselskie

Od początku XXI wieku w demokracji polskiej obserwowane jest zjawisko zwane duopolem PO-PiS, co oznacza przejmowanie miejsc w parlamencie przez dwie główne partie polityczne i stopniową eliminację pozostałych. Początkowo największym poparciem cieszyła się PO, jednak po rządach Donalda Tuska i Bronisława Komorowskiego elektorat zwrócił się ku ich głównemu oponentowi politycznemu, partii PiS. Obecnie PiS wydaje się być w szczytowym momencie swojej dominacji. Wybory do Senatu pokazały, że mimo wygranej w Sejmie, PiS nie rośnie w siłę już tak szybko, a ponowne przebicie się mniejszych partii do Sejmu stawia pod znakiem zapytania dalsze istnienie duopolu. Celem opracowania jest pokazanie efektu jaki miałoby postulowane w niektórych środowiskach wprowadzenie systemu jednomandatowych okręgów wyborczych i alternatywnych sposobów przeliczania głosów na mandaty, jak metoda Sainte-Laguë w wersji podstawowej i zmodyfikowanej

Since the beginning of the 21st century, a phenomenon called the PO-PiS duopoly has been observed in Polish democracy, which means that two major political parties have taken over seats in parliament and gradually eliminated the others. Initially, PO enjoyed the greatest support, but after the rule of Donald Tusk and Bronisław Komorowski, the electorate turned to their main political opponent, the PiS party. Currently, PiS seems to be at the peak of its dominance. Elections to the Senate showed that despite winning the Sejm, the PiS is not growing in strength so quickly, and the re-break of smaller parties to the Sejm calls into question the further existence of the duopoly. The aim of the study is to show the effect postulated in some environments by introducing a system of singlemandate constituencies and alternative ways of converting votes into seats, such as the basic and the modified Sainte-Laguë method