Rola samooceny w kształtowaniu zaangażowania społecznego w kontekście raportowania ESG

Cel: Celem artykułu jest określenie roli samooceny na poczucie indywidualnej sprawczości w obszarze zrównoważonego rozwoju oraz raportowania ESG wśród przedstawicieli zawodów związanych z rachunkowością. Metodyka/podejście badawcze: Badanie opiera się na krytycznej analizie literatury, metodzie analizy i konstrukcji logicznej, a także wykorzystuje metody i narzędzia statystyczne, w tym korelację liniową Pearsona oraz test t-Studenta w celu szczegółowej analizy związku między samooceną a zaangażowaniem społecznym w kontekście zrównoważonego rozwoju wśród osób związanych z rachunkowością. Wyniki: Wyniki badania sugerują istnienie związku między poziomem samooceny a zaangażowaniem w obszarze zrównoważonego rozwoju. Przedstawione w artykule wnioski mogą zostać wykorzystane do projektowania programów szkoleniowych, ukierunkowanych na rozwijanie umiejętności związanych ze zrównoważonym rozwojem. Ograniczenia/ implikacje badawcze: Uproszczony sposób pomiaru zmiennych oraz ich szeroki kontekst może nie stanowić zbioru zamkniętego czynników wpływających na zaangażowanie społeczne w zrównoważony rozwój. Oryginalność/wartość: Artykuł przyczynia się do rozszerzenia wiedzy na temat czynników wpływających na zaangażowanie społeczne w obszarze zrównoważonego rozwoju. Ponadto podkreśla możliwość zastosowania narzędzi służących wzmacnianiu samooceny w celu zwiększenia zaangażowania społecznego, zwłaszcza w kontekście zrównoważonego rozwoju i ESG.