Mountain Service in the Czech Lands from Its Foundation until the Second World War

The aim of this thesis is to look back at the history of the Mountain Service and to introduce the readers of the article to the history of Mountain Service in the Czech Republic, which dates back to the period of the First Republic, that is around 1930. At that time there was a great development of community life in European countries and the same holds true for the Czech Republic. The development of tourism, mountain climbing and skiing resulted in a higher number of people coming to the mountain areas where they could enjoy their new hobby and share the delights of nature. It resulted in first injuries and distress caused partially by people´s lack of knowledge of the terrain, partially by weather instability and also by insufficient technical equipment and tools. The first rescue teams recruited from native inhabitants who knew the local terrain and mountain areas. The first participants in the rescue activities, who were only insufficiently technically equipped, were woodworkers, postmen, Slalom and Wintersportvereine ski schools instructors, firemen, as well as gendarmes. The increase in accidents and events needing help took place in winter 1934/35. During the first two weekends in February six people died on the ridges of the Giant Mountains. After these events the Provincial Office in Prague initiated the establishment of Mountain Service with the help of District Office in Vrchlabí and the District Governor JUDr. Vladimír Záboj Vaina. The District Office proceeded to the establishment of the Mountain Rescue Service.

Celem tej pracy jest spojrzenie na historię Górskich Służb Ratunkowych w Czechach, której początki sięgają 1930 roku – czasów pierwszej Republiki Czeskiej. Wtedy nastąpił rozwój życia społecznego, turystyki, turystyki wysokogórskiej oraz narciarstwa. Społeczeństwo zaczęło wyjeżdżać w rejony górskie w celu spędzenia wolnego czasu, oddawaniu się swojemu hobby i podziwianiu piękna otaczającej natury. Z tego wyniknęły pierwsze urazy spowodowane między innymi nieznajomością terenu, niestabilnością warunków pogodowych, a także brakiem odpowiedniego sprzętu i narzędzi. Pierwsze grupy ratunkowe tworzyły głównie osoby zamieszkujące dane tereny ponieważ znały dany obszar oraz topografię terenu, dlatego pierwszymi uczestnikami wypraw ratunkowych byli cieśle, listonosze, instruktorzy szkółki narciarskiej Slalom i Wintersportvereine, strażacy oraz członkowie żandarmerii. Wzrost wypadków i wezwań pomocy nastąpił zimą na przełomie lat 1934/35. Podczas dwóch pierwszych tygodni lutego w Karkonoszach zginęło sześć osób. Po tych tragicznych wydarzeniach praski ratusz oraz gubernator obwodu Vrchlabi – sędzia Vladimir Zaboj Vain – zdecydował o utworzeniu Górskiej Służby Ratunkowej.