The study of Polish phonotactics: Measures of phonotactic preferability

The goal of this paper is to investigate Polish phonotactics from the point of view of different measures of phonotactic preferability. The inventory of word-initial and -final clusters is extracted from a dictionary and analysed in accordance with two principles of phonotactic complexity, namely, the Sonority Sequencing Generalisation and Net Auditory Distance. Sonority entails measurements of distances between consonants expressed by the manner of articulation, whereas NAD uses the manner of articulation, place of articulation as well as the obstruent/sonorant distinction. These differences are likely to contribute to a different assessment of clusters, which is the main focus of this paper. Moreover, since a set of Polish clusters arise due to morphology, a distinction is drawn between phonotactic and morphonotactic clusters, i.e. phonologically and morphologically motivated. We are interested in verifying to what extent the principles under investigation reflect the relation between cluster preferability and morphological complexity. The analysis shows that NAD, as a more restrictive measure of phonotactics, rejects a larger portion of word-initial and -final clusters on well-formedness grounds. Secondly, we demonstrate that both principles generally show a strong relation between cluster preferability and morphological complexity.

Celem niniejszej pracy jest zbadanie polskiej fonotaktyki z punktu widzenia różnych modeli preferencyjności. Inwentarz zbitek spółgłoskowych występujących na początku i na końcu słowa został wyekstrahowany ze słownika oraz zanalizowany na podstawie założeń Zasady Sonorności oraz Zasady Audiodystansu Netto. Zasada Sonorności określa dystanse między spółgłoskami na podstawie sposobu artykulacji, podczas gdy Zasada Audiodystansu Netto bierze pod uwagę dystanse w sposobie i miejscu artykulacji oraz pomiędzy obstruentami a sonorantami. Ponadto znaczna część zbitek spółgłoskowych w języku polskim jest wynikiem działania morfologii. Drugim celem jest zatem zbadanie stopnia zależności między preferencyjnością zbitek a ich morfologiczną strukturą. Analiza pokazuje, że Zasada Audiodystansu Netto, jako bardziej restrykcyjna miara, odrzuca większą grupę zbitek. Obie zasady natomiast potwierdzają związek między preferencyjnością zbitek spółgłoskowych a ich morfologiczną złożonością.