Zastosowanie masażu leczniczego w zespole bolesnego barku

Wstęp: Zespół bolesnego barku stanowi zbiór objawów bólowych zlokalizowanych w obrębie obręczy barkowej i obejmuje struktury tworzące obręcz: łopatkę, obojczyk i ramię. Mnogość struktur tworzących obręcz barkową powoduje, iż dysfunkcje w tym obszarze występują bardzo często, ponieważ zaburzenie funkcjonowania tylko jednego elementu, może wywołać zespół bólowy całego kompleksu barkowego. Dolegliwości występujące w tym schorzeniu to przede wszystkim ból i ograniczenie ruchomości stawu. Dysfunkcje barku ograniczają samodzielność, wywołują dyskomfort fizyczny i psychiczny, doprowadzają do obniżenia jakości życia. Zespół bolesnego barku występuje często jako główna jednostka chorobowa. W wielu przypadkach jest też objawem współistniejącym z innymi schorzeniami. Celem pracy było przedstawienie możliwości zastosowania masażu tensegracyjnego w zespole bolesnego barku. Materiał i metoda: W artykule przedstawiono sposób opracowywania poszczególnych mięśni obręczy barkowej z zastosowaniem - w odpowiedniej kolejności - masażu tensegracyjnego. Zabieg masażu miał na celu obniżenie podwyższonego tonusu spoczynkowego mięśni oraz poprawienie ukrwienia danej okolicy, w następstwie czego spodziewano się przywrócenia prawidłowej funkcji barku. Wykonano 6 zabiegów z częstotliwością co trzeci dzień. Każdy z nich trwał 45 minut. Wyniki: Po zastosowaniu terapii uzyskano zmniejszenie dolegliwości bólowych zlokalizowanych w obrębie barku, zniesienie nawykowego ustawiania barku i kończyny górnej oraz zmotywowano pacjentkę do podjęcia rehabilitacji ruchowej. Wnioski: Masaż jest jedną z form terapii, którą można wykorzystać w zespole bolesnego barku. Często stanowi część wstępną przed podjęciem usprawniania ruchowego.

Introduction: The chronic painful shoulder syndrome comprises the set of symptoms located in the area of the shoulder girdle and all the structures which make this complex, namely, the scapula, the clavicle and the arm. The complexity of the structures, which make up for the shoulder girdle, results in frequent dysfunctions as the abnormality in functioning of only one element can lead to the problems with the whole structure. Pain and limited joint mobility are the most frequent symptoms. The dysfunctions of the shoulder girdle limit the patient’s independence and evoke mental and physical discomfort which decrease the quality of life. The syndrome often occurs as a main disorder but in many cases its symptoms coexist with other diseases. The purposeof the work was to present the possibility of application of therapeutic (tensegrity) massage in the chronic pain shoulder syndrome. Material and methods: This article presents the process of massage application to different muscles of the shoulder in the appropriate order, which is called the therapeutic (tensegrity) massage. The purpose of the massage is to decrease the tonus of the muscle and increase the blood flow which ought to result in restoring the shoulder function. Six 45–minute-long massage sessions were performed and repeated every three days. Results: After the therapy, the decrease of painful shoulder was observed along with the vanish of the shoulder and the arm lifting habit. After this massage period, when the pain was smaller, the patient immediately wanted to continue physiotherapy. Conclusions: Massage is one of the forms of therapy, which can be used in the painful shoulder syndrome. It might often constitute the introductory stage to the rehabilitation aimed at mobilization of the patient.