Parch zwykły ziemniaka – objawy, profilaktyka występowania i zwalczanie

Parch zwykły powodowany przez bakterie z rodzaju Streptomyces jest jedną z głównych chorób skórki bulw, które powodują straty o znaczeniu ekonomicznym. Wiedza o chorobie i jej sprawcach poszerzyła się znacznie w ostatnich latach, pozwalając na dokładniejsze poznanie warunków sprzyjających jej rozwojowi i mechanizmów patogeniczności. Najskuteczniejszym sposobem zwalczania parcha zwykłego jest uprawa odmian odpornych, ale pomimo dużych sukcesów w hodowli odpornościowej nie udało się jeszcze wyhodować odmian całkowicie odpornych. W oczekiwaniu na nowe sposoby zmniejszania szkodliwości choroby należy wykorzystywać dostępne obecnie zabiegi: dobór odmian w miarę odpornych, utrzymywanie odpowiedniego pH gleby, unikanie uprawy na glebach lekkich, uprawa ziemniaków po 4-5-letniej przerwie, zmianowanie i stosowanie nawozów zielonych (gryka, gorczyca, owies, proso), stosowanie nawozów zakwaszających glebę oraz utrzymywanie odpowiedniego poziomu makro- i mikroelementów, utrzymywanie odpowiedniego poziomu nawilgocenia gleby, szczególnie w okresie wiązania bulw.

The common scab caused by bacteria of the genus Streptomyces is one of the significant diseases of tuber skin and causes losses of economic importance. Knowledge about the disease and its perpetrators has expanded significantly in recent years, allowing for a more detailed understanding of the conditions conducive to its development and the mechanisms of pathogenicity. The most effective way to control common scab is to cultivate resistant varieties. However, despite great successes in resistance breeding, it has not yet been possible to grow fully resistant varieties. Therefore, while waiting for new methods of reducing the harmfulness of the disease, the currently available treatments should be used: selection of relatively resistant varieties, maintaining an appropriate soil pH, avoiding cultivation in light soils, growing potatoes in the same fields once in 4-5 years, alternating and applying green fertilizers (buckwheat, mustard, oats, millet), the use of fertilizers acidifying the soil and maintaining an appropriate level of macro and microelements, maintaining a proper level of soil moisture, especially during tuber set.