Decyzje rady nadzorczej na tle wybranych modeli decyzyjnych

Decydowanie jest przypadkiem wybierania, w którym wybór ma prowadzić do określonego działania. Uzyskiwane rozstrzygnięcia są decyzjami (a nie zwykłymi wyborami) dzięki zastosowaniu nielosowych kryteriów decyzyjnych. Większość uchwał rady nadzorczej należy zaliczyć do decyzji. Ich podejmowaniu towarzyszy proces rozwiązywania problemów. Nie istnieje jednak uniwersalny sposób zapewniający właściwe rozwiązanie każdego rozpatrywanego przez nadzorców problemu, stąd też racjonalistyczna teoria procesów decyzyjnych nie znajdzie zastosowania do rozstrzygnięć podejmowanych przez funkcjonariuszy organu nadzorczego. Członkowie rady będą najczęściej korzystać z metody racjonalności ograniczonej (w której zasada maksymalizacji zastąpiona zostaje zasadą satysfakcji), wchodzącej w skład behawioralnych modeli podejmowania decyzji. Z ogólnym podejściem metodycznym słuszne zaś będzie łączenie intuicji.

The decision making process is based on making choices that lead to a specific action. The end result is a firm decision that is based on using criteria that are not made by chance alone but by utilizing a problem solving process. The majority of the Supervisory Board’s resolutions are decisions. Adopting the resolutions is associated with the problem solving process. However, there is no universal way that would assure a proper end result, hence the rational theory of decision making process will not work in case of decisions made by the members of the Supervisory Board. Typically, the members of the Supervisory Board will be utilizing steps which are designed for the limited method of rationalization (in which the maximization rule is replaced by the satisfaction rule), being a part of the behavioral decision making models. Methodically, it is wise to add a virtue of intuition to the general approach.