Stymulowanie rozwoju zdolności w świetle teorii inteligencji sprzyjającej powodzeniu życiowemu Roberta J. Sternberga

W artykule dokonano próby przedstawienia poglądów na temat możliwości stymulowania rozwoju zdolności i inteligencji. Szczególną perspektywą widzenia tego zagadnienia stała się teoria inteligencji sprzyjającej powodzeniu życiowemu (theory of successful intelligence) R. J. Sternberga. Jest ona przykładem istniejącej tendencji do widzenia inteligencji jako zbioru różnych wymiarów stosunkowo niezależnych od siebie. W omawianej teorii wymienione są: inteligencja analityczna, twórcza i praktyczna. Termin „inteligencja” używany jest tu zamiennie z terminem „zdolności”. Ze względu na duże zapotrzebowanie, wyrażane głównie przez praktyków zajmujących się edukacją młodzieży, ważne są poszukiwania służące rozwijaniu tych zdolności, które w istotny sposób wpływają na osiągnięcia pozaakademickie. Podejście to uzupełnia tradycyjne widzenie inteligencji ogólnej, mającej szczególny związek z osiągnięciami akademickimi.

The article aims at presenting views on possibilities of stimulation of gifts and intelligence. This issue is discussed in the perspective of R. J. Sternberg’s theory of successful intelligence. This theory is an example of the tendency to perceive intelligence as a combination of diverse, relatively independent dimensions. This theory distinguishes analytical, creative and practical intelligence. The term intelligence is used in this theory interchangeably with the term gift. Due to increasing need expressed mainly by practitioners working in youth education, it is important to search for the possibilities of developing those skills which particularly influence extra-academic achievements. This approach is complementary to the traditionally hold view of general intelligence as closely related to academic achievements.