Selfie z ekspresją muzyczną w tle. Próba heurystyki

Selfie z ekspresją muzyczną w tle to metafora. Robimy selfie, żeby zobaczyć odbicie samych siebie. Ale na utrwalonym zdjęciu możemy zobaczyć również to, co nas otaczało, a na co nie zwracaliśmy specjalnie uwagi. Spróbujmy uchwycić w takim metaforycznym selfie istotę ekspresji. Potrzebne będą dodatkowe zwierciadła: zwierciadło języka i zwierciadło muzyki, i mocne (logiczne!) oświetlenie tego, czym są realne przejawy języka (mowa i pismo), a czym realne przejawy muzyki (muzyka rozbrzmiewająca — „musica sonabilis” i muzyka zapisana — „musica scripta”), jakie są związki przejawów języka i przejawów muzyki, a jakie różnice między nimi, i wreszcie, co i jak mogą one (możemy my za ich pośrednictwem) wyrażać.

A selfie with musical expression in the background is a metaphor. We take a selfie to see a reflection of ourselves. However, the photograph also enables us to see what surrounded us and what we did not really pay attention to. Let us try to capture the essence of expression in such a metaphorical selfie. We will need additional mirrors: a mirror of language and a mirror of music, as well as a strong (logical!) insight into the real manifestations of language (speech and writing) and the real manifestations of music (sounding music – ‘musica sonabilis’ and written music – ‘musica scripta’), into the relations between the manifestations of language and the manifestations of music, and into the differences between them, and finally into what and how they can express (we can express through them).