Hierarchizacja praw i wolności jednostki w świetle konstytucyjnej regulacji stanu nadzwyczajnego

Analiza regulacji Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. prowadzi do wniosku, iż przepisy jej XI rozdziału przewidują hierarchizację praw i wolności jednostki na czas stanu nadzwyczajnego. Polski ustrojodowca zastosował, obce klauzulom derogacyjnym w dokumentach międzynarodowych, powiązanie typu stanu nadzwyczajnego z dopuszczalnością ograniczeń praw człowieka. W ten sposób ustalił hierarchię praw człowieka na czas stanu nadzwyczajnego w postaci trzech poziomów ochrony. Hierarchizacja praw i wolności jednostki w przepisach konstytucyjnych dotyczących stanu nadzwyczajnego ma nie tyle wyznaczać hierarchiczną nadrzędność jednych praw wobec innych, ile szczególny stopień ochrony niektórych z nich przed ingerencją państwa w czasie trwania stanu nadzwyczajnego.

Analysis of the regulation of the Constitution of the Republic of Poland of April 2nd, 1997 leads to the conclusion that the provisions of its XIth chapter provide for a hierarchy of the rights and freedoms of a person during a period of introduction of the extraordinary measures. The Polish legislator linked the type of the applied extraordinary measure with the possibility of limitation of certain human rights – a solution not known in international documents. Hence, it established a hierarchy of the human rights during the period of introduction of the extraordinary measures with three levels of protection. The hierarchization of the rights and freedoms of a person in the constitutional provisions regarding the extraordinary measures is not crafted to determine the hierarchic supremacy of some rights above the others, but just a particular level of protection of some of them from the intervention of the state.