Przywództwo polityczne: w stronę inteligencji emocjonalnej? Adaptacja teorii przywództwa Golemana

Przywództwo polityczne uwarunkowane jest tradycją demokratyczną, krzyżu-jącymi się interesami różnych grup społecznych czy wyznaczaniem standardów przez media. W dobie „fabrykowanych wizerunków” coraz większą rolę od-grywa dopasowanie stylu kierowania państwem do potrzeb wyborców. Badania przeprowadzone na grupie liderów biznesu wskazują, że największą sku-teczność odnoszą liderzy o rozbudowanej inteligencji emocjonalnej (IE). Artykuł przedstawia adaptację teorii przywództwa, opracowanej w kontekście biznesu w odniesieniu do polityki. Międzykulturowe badania empiryczne (Polska, Szwajcaria, Gruzja) pokazują, że jakkolwiek mogą istnieć różnice wzorów per-cepcji i preferencji stylów przewodzenia, to w polityce –podobnie jak w bizne-sie – najmniejsze poparcie zyskują liderzy o stylu nakazowym, a największe – liderzy jednoczący, demokratyczni, wychowawczy czy autorytatywni. Rozpo-znanie roli IE i oczekiwań wyborców może m.in. pomóc w rozwoju kompetencji przywódców i ich właściwym pozycjonowaniu w kampaniach.

Political leadership depends on democratic tradition, crossed interests of dif-ferent social groups or media influence. In the “age of manufactured images”, response to voters’ needs remains crucial. According to business theories of leadership, the most effective leaders are these who master emotional intelli-gence (EI) abilities. The paper tries to adapt business leadership theory to poli-tics. Cross-cultural studies conducted in Poland, Switzerland and Georgia show that, however profiles of perception and preferences of leadership styles might differ within the level of democracy maturity, in politics -as well as in business- coercive leaders gain the lowest support contrary to strongly sup-ported democratic, affiliative, coaching or authoritative leaders. Understand-ing of EI role and voters’ needs might be helpful in developing leaders’ skills and their proper positioning in political campaigns.