Sieć wytrzyma wszystko. Trochę o niszach muzycznych i nadmiarze dźwiękowym w dystrybucji cyfrowej

W artykule starano się przedstawić uwikłanie niszowej muzyki w cyfrową dystrybucję dźwięku. XXI wiek miał być wiekiem nisz – w koncepcji „długiego ogona”. Jak funkcjonuje muzyka niszowa w sytuacji powszechnego dostępu, wszystkożerności oraz kultury nadmiaru? Czy słuchacz docenia możliwość korzystania z ogromnej bazy muzycznej, czy też zagubiony próbuje korzystać ze wskazań algorytmu; jakie są jego preferencje; czy słucha wyselekcjonowanej muzyki (gatunku, wykonawcy)? A może muzyka jest dla niego nieprzerwanym potokiem dźwięku, traktowanym niezwykle funkcjonalnie.

The article attempts to present the entanglement of niche music in the digital distribution of sound. The 21st century was supposed to be the age of niches – in accordance with the concept of a “long tail”. How does niche music function in a situation of universal access, omnivorousness and culture of excess? Does the listener appreciate the possibility of using a huge musical base or does the lost listener try to use the indications of the algorithm; what are his preferences; is he listening to selected music (genre, performer)? Or perhaps, music is for him an uninterrupted stream of sound, treated in an incredibly functional way.