Współpisanie jako praktyka codzienności. Ułomna logicznie: instrumentalne studium przypadku

Tekst ten jest rodzajem instrumentalnego studium przypadku. Jako takie łączy empiryczny opis konkretnego fenomenu z teoretycznymi dociekaniami. Artykuł koncentruje się na pojęciu literatury jako praktyki codzienności. Jednym z przykładów tego typu sztuki jest amatorskie współpisanie. Autor prezentuje jedną z form tego typu praktyki – powieść „Ułomna logicznie” pisaną przez uczennice konińskiego liceum. Z jednej strony, w pracy używa się jakościowych metod badawczych do opisu wspomnianej literackiej współpracy. Z drugiej, artykuł próbuje skonceptualizować tę praktykę w szerszym kulturowym i społecznym kontekście, odwołując się do pojęcia „sztuki jako praktyki codzienności”.

This paper is a presentation of an instrumental case study. As such, it combines empirical description of a specific phenomenon with theoretical inquiries. The article focuses on the notion of literature as an everyday practice. One example of this sort of art is an amateur collective writing, an example of it being a novel Ułomna logicznie, written by five high-school students from Konin. On the one hand, qualitative research methods are used to describe their literary collaboration. On the other, the article tries to conceptualize this practice in broader cultural and social context, by using the concept of „art as an everyday practice”