Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Antynomia kłamcy a teoria hiperzbiorów

Tytuł:
Antynomia kłamcy a teoria hiperzbiorów
Liar Paradox and the Hyperset Theory
Autorzy:
Jaworski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516517.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
hiperzbiór
antynomia kłamcy
aksjomat antyufundowania
model
sąd
prawda
hyperset
Liar paradox
anti-foundation axiom
proposition
truth
Źródło:
Studia Paradyskie; 2017, 27; 187-206
0860-8539
Język:
polski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Celem artykułu jest prezentacja jednego z filozoficznych zastosowań teorii hiperzbiorów ZFA. Autorami tego pomysłu są Barwise i Etchemendy, którzy proponują nowe rozwiązanie antynomii kłamcy. Artykuł przedstawia tzw. koncepcję sądu (i prawdziwości) w ujęciu Russella. Zgodnie z tą koncepcją sąd Kłamcy posiada teoriomnogościową reprezentację w postaci obiektu . Zapis ten należy odczytywać: „sąd to sąd, który głosi, że jest fałszywy”. Kluczem do omawianego rozwiązania jest zdefiniowanie dwóch typów paradoksalności: paradoksalności względnej i paradoksalności bezwzględnej. Sąd jest paradoksalny bezwzględnie, jeżeli jest paradoksalny w każdym świecie, natomiast jest paradoksalny względnie, jeżeli jest paradoksalny w pewnych światach, ale nie we wszystkich.

The objective of the paper is to discuss one of the philosophical applications of the hyperset theory ZFA. The idea is due to Barwise and Etchemendy, who proposed a new solution to the Liar paradox. The solution involves Russellian account of proposition (and truth). According to Russellian account, Liar proposition may be represented in set theory as: , to be read: „proposition is a proposition stating that is false”. The solution is based on the distinction between two kinds of paradoxicality: contingent paradoxicality and intrinsical paradoxicality. A proposition is intrinsically paradoxical, if it is paradoxical in every world, and is contingently paradoxical if it is paradoxical in some worlds but not in others.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies