Medialna sfera publiczna według Jürgena Habermasa

Osiemnastowieczna sfera publiczna o charakterze mieszczańsko-obywatelskim jest dla Jürgena Habermasa najdoskonalszą formą sfery publicznej. W początkach XIX w. nastąpił jednak jej powolny rozpad, w wyniku którego wystąpiła diametralna zmiana najważniejszych elementów decydujących wcześniej o jej idealnym charakterze. Opracowanie przedstawia nowo ukształtowaną medialną sferę publiczną, której najistotniejszymi elementami są m.in.: pseudo-publiczność, pseudo-prywatność, konsumpcjonizm, manipulacja, brak dyskursu publicznego, społeczna apatia, bierność, utrata zdolności pośredniczenia. Sfera publiczna, cechująca się wymienionymi przymiotami, stała się sprywatyzowaną przestrzenią, w której liczą się głównie cele prywatne ukierunkowane na zysk.

What for Habermas is the summit in the understanding of the public sphere, he finds in the eighteenth century as a form of bourgeois-civic sphere. However, in the early nineteenth century, there is a slow disintegration. Key elements of the ideal of the sphere are converted to its reverse. The public sphere dominated by the media according to Habermas means: quasi-public, quasi-privacy, consumerism, manipulation, lack of public discourse, social apathy, passivity, loss of ability to mediate etc. This is no longer the public sphere but a privatized one, for private purposes and profits.