Adaptation of children from complete and broken families to kindergarten

Aim. The aim of the research presented in this article is to learn and describe the differences in selected factors of family life, such as parental attitudes and children's attitude towards parents in complete and broken families, and to determine the significance of these factors in differentiating children's adaptation to kindergarten. Methods and materials. In order to verify the assumptions made, the following research tools were used: Questionnaire for the assessment of the child's adaptation to the CBI, E. Schaefer and M. Aaronson; Questionnaire of Parental Attitudes PARI and Test of Two Houses by W. Szyryński used to assess the emotional relations between a child and his parents. In addition, document analysis focused on information on parents was used. Results. It was found that children from broken families tend to be shy, less open in social contacts, less persistent at work and less adapted to kindergarten. In terms of parental attitudes, it was found that parents from broken families are less interested in the needs of children and more willing to discipline them than parents in complete families, and that there is a significant correlation between parents' attitudes and the level of children's adaptation to kindergarten in the studied group. With regard to the study of children's emotional attitudes towards their parents, it has been established that in both complete and broken families, mothers are among the most preferred people. It was also found that less positive emotional relationships between children and parents in broken families are associated with lower levels of adaptation to kindergarten.

Cel. Celem prezentowanych w niniejszym artykule badań jest poznanie i opis różnic w zakresie wybranych czynników życia rodzinnego takich jak postawy rodzicielskie i stosunek dzieci do rodziców w rodzinach pełnych i rozbitych i określenie znaczenia tych czynników w różnicowaniu przystosowania dzieci do przedszkola. Metody i materiały. W celu weryfikacji przyjętych założeń zastosowano następujące narzędzia badawcze: Kwestionariusz do oceny przystosowania dziecka do przedszkola CBI, E. Schaefera i M. Aaronson; Kwestionariusz postaw rodzicielskich PARI i Test dwóch domków W. Szyryńskiego stosowany do oceny relacji emocjonalnych dziecka z rodzicami. Ponadto wykorzystano analizę dokumentów skupioną na informacjach na temat rodziców. Wyniki. Ustalono, że dzieci z rozbitych rodzin wykazują tendencję do przejawiania nieśmiałości, są mniej otwarte w kontaktach społecznych, cechuje je też mniejszą wytrwałość w pracy i niższy poziom przystosowania do przedszkola. W zakresie postaw rodzicielskich ustalono, że rodzice z rodzin rozbitych są mniej zainteresowani potrzebami dzieci i bardziej skłonni do ich dyscyplinowania niż rodzice w rodzinach pełnych oraz że pomiędzy postawami rodziców a poziomem przystosowania dzieci do przedszkola w badanej grupie jest istotna korelacja. W odniesieniu do badania stosunku emocjonalnego dzieci do rodziców ustalono, że zarówno w rodzinach pełnych, jak i rozbitych, wśród najbardziej preferowanych osób są matki. Stwierdzono też, że mniej pozytywne relacje emocjonalne dzieci z rodzicami w rodzinach rozbitych są powiązane z niższym poziomem ich przystosowania do przedszkola.