Kościół i jego autorytet w duchowości ekumenicznej

Światowa Rada Kościołów wypowiadając się na ten temat w 1950r. w Toronto oświadczyła: „Uznanie eklezjalnego charakteru innych Kościołów i Wspólnot polega na dowartościowaniu w nich kościelnotwórczych elementów”41. Należy zaznaczyć, że proces rozwoju ekumenicznego musi być kompatybilny z rozwojem duchowym wierzących oraz Kościołów i wspólnot. Jedynie w ten sposób nie zostanie on zredukowany do wymiaru czysto teoretycznego lub jedynie pragmatycznego. Z tego względu właściwe rozpoznanie autorytetu Kościoła, który należy do podstaw teologicznych i jednocześnie środków uświęcających w życiu chrześcijanina, jawi się jako konieczność. Jest to jednocześnie droga dążenia do zjednoczenia z Jezusem Chrystusem poprzez otwarcie na Ducha Świętego.

The World Council of Churches giving its opinion on this subject in 1950 in Toronto stated: “The recognition of the ecclesial character of other Churches and Communities means appreciating their church-creative elements”. It should be noted that the ecumenical development must be compatible with the spiritual development of believers and their Churches and communities. Only in this way it will not be reduced to the theoretical or only pragmatic dimension. Therefore appropriate recognition of the authority of the Church, which belongs to the theological basis and at the same time is an instrument of holiness in the life of a Christian, appears as a necessity. It is also the road to union with Jesus Christ through the opening up to the Holy Spirit.