„Niemiecka” strefa euro? Kształt instytucjonalny ramy fiskalnej w UE a preferencje RFN

Celem artykułu jest zbadanie, jak dalece preferencje Niemiec – najsilniejszej gospodarki strefy euro – znajdują odzwierciedlenie w kształcie instytucji fiskalnych na poziomie integracyjnym. W tym celu zostały przeanalizowane reguły dotyczące forsowanej orientacji polityki fiskalnej (stabilność vs wspieranie gospodarki) oraz sposobu ich egzekwowania (automatyczny vs elastyczny). Z analizy wynika, że preferencje RFN znajdują tylko częściowe odzwierciedlenie w rozwiązaniach instytucjonalnych strefy. O ile kryteria stabilności są rzeczywiście zorientowane na dyscyplinę, o tyle sposób ich przeforsowania nie ma charakteru automatycznego: pozostawia sporo przestrzeni interpretacyjnej, jest też wyraźnie upolityczniony. Powyższe okoliczności mogą przynajmniej w części wyjaśniać ostrożność Niemiec wobec pogłębienia strefy euro.

The aim of the article is to examine how far the preferences of Germany – the strongest economy in the euro area – are reflected in the shape of fiscal institutions at the integration level. Having this in mind, the author analysed the rules related to the forced orientation of the fiscal policy (stability vs supporting the economy) as well as the way of enforcement thereof (automatic vs flexible). The analysis shows that the FRG preferences are only partly reflected in the institutional resolutions of the area. If the stability criteria are really oriented on discipline, then the way of enforcement thereof is not automatic: it leaves quite a big room for interpretation and is also clearly politicized. The abovespecified circumstances may at least partly explain the Germany’s caution about the deepening of the euro area.