Old Boundaries and New Cultural Landscapes of a Multiethnic City in Modern-day Macedonia

Old Boundaries and New Cultural Landscapes of a Multiethnic City in Modern-day MacedoniaIn the context of Macedonian and Albanian ethnonational discourses functioning in Macedonia that constitute a significant component of the system of the city’s symbols and semantics, we come upon confrontational strategies between the Slavic and non-Slavic entities that function in the cultural area of Skopje. On the one hand, these confrontational strategies determine the polemic nature of urban space, understood as both material cultural space established on the basis of places of memory and cultural artefacts, and, on the other hand, they are a product of space as an area of activity of actors and social and political networks, often used to construct incoherent self-defining processes within the space defined by the influence of ethnocultural processes.Based on the two entities in this discourse, one Slavic and one non-Slavic (Macedonian and Albanian), a semantic model of the city, described as a “polemic city”, was created as an outcome of the empirical research performed. This model can also be used for analysing other cultural areas characterised by polycentric interethnic relations. A significant point of reference, a category that constitutes the key component of this analysis, is the transformative nature of the place as an area of stigmatisation by ethnic, cultural and political determinants and subjected to a game with the participation of social and political actors. Anthropological research distinguished semantic categories referring to the place and the contestation of place, all of which I have analysed, drawing special attention to the Slavic and non-Slavic entities in Macedonian and Albanian discourse in Macedonia. Stare granice i nowe krajobrazy kulturowe wieloetnicznego miasta we współczesnej MacedoniiW kontekście macedońskich i albańskich dyskursów etnonarodowych funkcjonujących w Północnej Macedonii, które stanowią znaczący element systemu symboli i semantyki miasta, natrafiamy na strategie konfrontacyjne między komponentami słowiańskimi i niesłowiańskimi, które funkcjonują w obszarze kulturalnym Skopje. Z jednej strony te strategie konfrontacyjne składają się na polemiczny charakter przestrzeni miejskiej, rozumianej zarówno jako materialna przestrzeń kulturowa ustalona na podstawie miejsc pamięci i artefaktów kulturowych, a z drugiej strony są produktem przestrzeni jako obszaru aktywności aktorów, sieci społecznych i politycznych, często wykorzystywanych do konstruowania niespójnych procesów autodefinicyjnych w przestrzeni zdominowanej przez procesy etnokulturowe.W oparciu o dwa komponenty: słowiański i niesłowiański (macedoński i albański) w analizowanym dyskursie powstał semantyczny model miasta, określony jako „miasto polemiczne”, w wyniku przeprowadzonych badań empirycznych. Model ten można również wykorzystać do analizy innych obszarów kulturowych charakteryzujących się policentrycznymi relacjami między etnicznymi. Istotnym punktem odniesienia, kategorią stanowiącą kluczowy element tej analizy, jest transformacyjny charakter miejsca jako obszaru stygmatyzacji przez uwarunkowania etniczne, kulturowe i polityczne oraz poddanego grze z udziałem aktorów społecznych i politycznych. W badaniach antropologicznych wyróżniono kategorie semantyczne odnoszące się do miejsca i kontestacji miejsca, które przeanalizowano, zwracając szczególną uwagę na komponenty słowiańskie i niesłowiańskie w dyskursie macedońskim i albańskim w Macedonii.