Wyznaczanie rynków produktowych w ramach kontroli koncentracji sieci sklepów wielkopowierzchniowych. W kierunku konwergencji praktyk krajowych i unijnych?

Celem artykułu jest weryfikacja tezy o postępującej konwergencji w podejściu unijnych i krajowych organów ochrony konkurencji do kwestii wyznaczenia rynków produktowych na potrzeby kontroli koncentracji, na przykładzie sektora handlu detalicznego artykułami konsumpcyjnymi codziennego użytku (AKCU) w sklepach wielkoformatowych. Analiza decyzji wybranych organów ochrony konkurencji w UE ukazuje, że część organów wprowadziła asymetryczną definicję rynku, przyjmując, że z punktu widzenia supermarketów oraz dyskontów za ich konkurentów uznaje się również hipermarkety, podczas gdy z punktu widzenia hipermarketów, supermarkety i dyskonty z nimi nie konkurują. Inne organy natomiast uznają, że wszystkie trzy formaty sklepów wielkopowierzchniowych ze sobą konkurują. Różnice w orzecznictwie nie wydają się przy tym odzwierciedlać inherentnych różnic w strukturze konkurencji na poszczególnych rynkach narodowych. Tym samym nie może zostać pozytywnie zweryfikowana postawiona na wstępie teza. Autorzy postulują zatem intensyfikację współpracy między organami ochrony konkurencji w celu wypracowania dobrych praktyk co do sposobów wyznaczenia rynków właściwych na potrzeby kontroli koncentracji.

This article assesses whether there is a convergence in the approach of the EU and national competition authorities (NCAs) in how they define product markets for the purpose of merger control. The hypothesis of such convergence is tested in the sector of sales of groceries in large retail stores. The analysis of decisions issued by various European NCAs shows that some have adopted an asymmetric market definition: from the perspective of supermarkets and discount stores hypermarkets form part of the same product market, whilst hypermarkets are not constrained by supermarkets and discount stores. Conversely, there are also some NCAs that consider all three types of large retail stores as competitors and thus forming part of the same product market. These different conclusions do not seem to correspond to the inherent differences in the structure of competition on particular national markets. As a result, the initial hypothesis cannot be confirmed. The Authors therefore call for a more intense cooperation between NCAs in order to establish best practices when defining product markets for the purpose of merger control.