Status prawny telewizji hybrydowej na gruncie przepisów ustawy o radiofonii i telewizji

Postępująca konwergencja mediów prowadzi zarówno do daleko idących zmian w sposobie od-bioru treści oferowanych za pośrednictwem różnych kanałów komunikacji, jak i do łączenia przez dostawców usług funkcjonujących dotąd całkowicie odrębnie i podlegających odmiennym reżimom prawnym. Jest to źródłem wielu wątpliwości z punktu widzenia ram regulacyjnych nieprzystających do wysoce zaawansowanych technologicznie i innowacyjnych usług. Rozwój systemów hybrydo-wych łączących telewizję i Internet już dziś wymaga podejmowania prób subsumpcji występują-cych na rynku stanów faktycznych do obowiązujących przepisów prawa, wśród których w obrębie usług medialnych podstawowe znaczenie ma ustawa o radiofonii i telewizji.

Growing convergence of media leads to far-reaching changes in the manner of reception of content offered through various communication channels. Convergence also connects service providers which used to operate completely separately and under different legal regimes. This issue is a source of many doubts from the point of view of the regulatory framework, incompatible with highly advanced and innovative services. The development of hybrid systems, combining television and the Internet, makes it necessary to attempt to assign market facts to binding law – key among them, within media services, is the Broadcasting Act of 29th December 1992.