„Rejestr pedofilów” jako pozakodeksowy, obligatoryjny środek karny

W artykule przeprowadzono analizę rozwiązań środków ochrony z ustawy o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (ustawa p.z.p.s.). przez pryzmat środków karnych z Kodeksu karnego. Analiza struktury Rejestru Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym wykazała podobieństwo do środka karnego w postaci podania wyroku do publicznej wiadomości. Szczególne obowiązki, które nakłada na pracodawców ustawa p.z.p.s. budzą z kolei słuszne skojarzenia ze środkiem karnym w postaci zakazu prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub z opieką nad nimi. Analogiczność między rozwiązaniami ustawy p.z.p.s. a Kodeksem karnym jest tak głęboka, że w istocie „szczególne środki ochrony” z tej ustawy powinny być postrzegane jako quasi środki karne. Wprowadzone rozwiązania pozostają nowoczesne jedynie w zakresie formy (tzw. publiczny „rejestr pedofilów”), jednakże materialnie są one kopią rozwiązań od lat funkcjonujących.

In the article there is made an analysis of solutions of protection measures under the Act on Counteracting Threats to Sexual Crimes (the Act) within the context of penal measures from the Penal Code. As a result of the research of the structure of the Register of Sex Offenders, there is a similarity to the criminal measure in the form of making the judgment public. Special obligations imposed on employers under the Act are appropriately associated with a penal measure in the form of a ban on conducting activities related to the upbringing, treatment, education of juveniles or taking care of them. The analogy between the solutions of the Act and the Penal Code in fact leads to a conclusion that „special protection measures” under the Act should be perceived as quasi criminal measures. Innovative measures introduced to the penal system remain modern only in terms of form (the so-called public „register of pedophiles”), but materially they are a copy of solutions that have existed for years.