Instytucjonalne krzywdzenie dzieci w ramach austriackiego Kościoła katolickiego: rodzaje krzywdzenia i jego wpływ na zdrowie psychiczne dorosłych ofiar krzywdzonych w dzieciństwie

Celem badania była ocena charakteru i zakresu instytucjonalnego krzywdzenia dzieci przez austriacki Kościół katolicki oraz rozpoznanie obecnego stanu zdrowia psychicznego dorosłych, którzy w dzieciństwie padli ofiarą takiego krzywdzenia. Dane zbierano dwuetapowo. W pierwszej kolejności przeanalizowano dokumentację 448 dorosłych ofiar (M = 55,1 lat, 75,7% mężczyźni), które ujawniły doznane w dzieciństwie krzywdzenie, zeznając przed komisją ds. ochrony ofiar. Uwzględniono różne typy krzywdzenia, różne rodzaje sprawców i rodzinne czynniki ryzyka. W kolejnym etapie grupa 185 dorosłych ofiar została poproszona o wypełnienie kwestionariusza PCL-C (Posttraumatic Stress Disorder Checklist) oraz skróconego inwentarza objawów BSI (Brief Symptom Inventory). Uczestnicy opisywali ogromną różnorodność aktów przemocy fizycznej, seksualnej i emocjonalnej, do których doszło w okresie ich dzieciństwa. Większość ofiar (83,3%) doświadczyła w dzieciństwie krzywdzenia emocjonalnego. Odsetki dotyczące krzywdzenia seksualnego (68,8%) oraz fizycznego (68,3%) były prawie równie wysokie. Częstość występowania zespołu stresu pourazowego (PTSD) wyniosła 48,6%, a u 84,9% ofiar stwierdzono istotne klinicznie objawy w przynajmniej jednej z 10 kategorii objawów (dziewięć podskal BSI oraz PTSD). Nie udało się wyodrębnić konkretnego czynnika obecnego przed wystąpieniem krzywdzenia, który determinowałby rozwój PTSD w późniejszym życiu (np. ubóstwo, przemoc domowa). Zauważono jednak, że ofiary z rozpoznanym PTSD zgłaszały istotnie większą całkowitą liczbę rodzinnych czynników ryzyka (d = 0,33). Autorzy konkludują, że krzywdzenie instytucjonalne w dzieciństwie obejmuje szeroki zakres aktów przemocy, i bardzo silnie ujemnie wpływa na stan zdrowia psychicznego dorosłych, którzy jako dzieci takiego krzywdzenia doświadczyli. Artykuł odnosi się do długoterminowych skutków traumatycznych zdarzeń, nawiązuje też do odnowienia traumy w wieku dorosłym, ponieważ obydwa te zjawiska mogą być trudnym wyzwaniem dla profesjonalistów pracujących z ofiarami.

The aim of this study was to explore the nature and dimensions of institutional child abuse (IA) by the Austrian Catholic Church and to investigate the current mental health of adult survivors. Data were collected in two steps. First, documents of 448 adult survivors of IA (M = 55.1 years, 75.7% men) who had disclosed their abuse history to a victim protection commission were collected. Different types of abuse, perpetrator characteristics, and family related risk factors were investigated. Second, a sample of 185 adult survivors completed the Posttraumatic Stress Disorder Checklist (PCL-C) and the Brief Symptom Inventory (BSI).Participants reported an enormous diversity of acts of violent physical, sexual, and emotional abuse that had occurred in their childhood. The majority of adult survivors (83.3%)experienced emotional abuse. Rates of sexual (68.8%) and physical abuse (68.3%) were almost equally high. The prevalence of PTSD was 48.6% and 84.9% showed clinically relevant symptoms in at least one 1 of 10 symptom dimensions (9 BSI subscales and PTSD).No specific pre-IA influence was found to influence the development of PTSD in later life (e.g. poverty, domestic violence). However, survivors with PTSD reported a significantly higher total number of family related risk factors (d = 0.33). We conclude that childhood IA includes a wide spectrum of violent acts, and has a massive negative impact on the current mental health of adult survivors. We address the long-term effects of these traumatic experiences in addition to trauma re-activation in adulthood as both bear great challenges for professionals working with survivors.