Chroniczna samotność jako czynnik ryzyka zachowań autodestrukcyjnych wśród młodzieży

Tekst koncentruje się wokół problemu samotności młodzieży. Zaprezentowano w nim definicje tego zjawiska, jego przyczyny i etapy, przez które może przechodzić człowiek, doświadczając tego stanu. Szczególną uwagę zwrócono jednak na ostatnią fazę tej samotności, tzw. chroniczną, i ukazano ją jako istotny czynnik ryzyka prowadzący do zachowań autodestrukcyjnych wśród młodzieży. Celem artykułu jest dostrzeżenie wyzwania, jakim staje się dziś opracowanie ogólnokrajowej strategii profilaktycznej i interwencyjnej wobec problemu samotności. Jako przykład takich inicjatyw posłużono się Wielką Brytanią, w której od kilku już lat prowadzi się wiele działań na rzecz walki z tym problemem. W zakończeniu przedstawiono propozycje rozwiązań dla naszego kraju dotyczące profilaktyki samotności i systemu wsparcia społecznego dla młodzieży doświadczającej tego stanu.

The text focuses on the problem of loneliness of young people. It presents definitions of this phenomenon, its causes and stages through which a person can pass while experiencing this state. However, special attention was paid to the last phase of this loneliness, the so-called chronic phase and it was shown as an important risk factor leading to self-destructive behaviors among young people. The aim of the article is to recognize the challenge of developing a national strategy of prevention and intervention against the problem of loneliness. The United Kingdom has been used as an example of such initiatives, and for several years now it has been doing a great deal to combat this problem. In the end, proposals of solutions for our country concerning prevention of loneliness and social support system for youth experiencing this condition were presented.