The aim of this paper is to show how a monastic environment can be regarded as providing shelter for individuals with autism spectrum condition in the Middle Ages. By drawing on the recent literature in the history of medicine that traces the signs and symptoms of ASC in Hildegard of Bingen, a Benedictine abbess from the twelfth century, we will turn to her invented language Lingua Ignota as a source of justification for her diagnosis and as one manner in which she managed her neurodivergence. We invoke contemporary embodied and ecological approaches to cognition and its impairments in order to understand how the medieval monastic socio-material niche could have played a crucial role in the inclusion of individuals with ASC, and as providing a therapeutic environment.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00