Rola regulacji kapitałowych i podejmowania ryzyka przez banki w polityce pieniężnej

Poprzedzające ostatni kryzys finansowy uwarunkowania makroekonomiczne cechowały: bardzo niska inflacja, stabilny wzrost gospodarczy oraz niskie stopy procentowe. W okresie tym występował jednak bardzo silny wzrost aktywności kredytowej banków i wzrost cen na rynkach aktywów, tj. np. na rynku nieru-chomości. Stosowane standardowo w polityce pieniężnej modele cyklu koniunktu-ralnego nie wyjaśniają przyczyn współwystępowania takich zjawisk. W literaturze przedmiotu zwraca się uwagę na endogeniczne determinanty nadmiernej ekspansji kredytowej banków. Celem artykułu jest próba nakreślenia roli regulacji kapitałowych w procesie transmisji impulsów polityki pieniężnej oraz określenie wpływu polityki pieniężnej na postrzeganie ryzyka i reakcję na ryzyko przez banki. W analizie wpływu regulacji kapitałowych na mechanizm transmisji impulsów polityki pieniężnej podstawowego znaczenia nabiera tzw. kanał kapitałowy polityki pieniężnej, którego oddziaływanie na intensywność aktywności kredytowej banków jest zróżnicowane. W artykule zidentyfikowano determinanty tego zróżnicowania. Regulacje kapitałowe kształtują proces zarządzania ryzykiem przez banki. Na ten proces wpływa jednak również polityka pieniężna, poprzez tzw. kanał ryzyka polityki pieniężnej. Z analizy badań empirycznych wynika, że kanał ten był istotną determinantą boomu kredytowego m.in. w USA. Przeprowadzona w artykule analiza skłania do wniosku, że rola banku centralnego nie może ograniczać się jedynie do dbania o stabilność cen, ale również o stabilność systemu finansowego.