A trial of interpretation of Meister Eckhart’s thought on God and man through the analysis of its paradoxes

Artykuł próbuje zinterpretować sprzeczności dotyczącego Boga i człowieka, zawarte w pismach Mistrza Eckharta, jako rezultat egzystencjalnego poszukiwania zbawczej mocy. Moc jako taka ma ambiwalentną naturę. Z jednej strony jest mocą tego, co jest, z drugiej mocą (samo)przezwyciężenia (tego, co jest). Myśl Eckharta jest myślą egzystencjalną, obejmującą całego człowieka, łącznie z jego elementem nieświadomym. To wyjaśnia, dlaczego, szukając zbawczej mocy, mistyk nie do końca był świadomy ambiwalentnej natury mocy. Artykuł przedstawia, jak Eckhart, kierując się pragnieniem zbawczej mocy, akceptuje, a następnie przezwycięża kolejne ujęcia Boga i człowieka. Ukazane są trzy główne, funkcjonujące w studiach nad Eckhartem interpretacje jego sprzeczności („apofatyczna”, „edukacyjna” i „metodologiczna”) oraz argumenty przeciw ich trafności.

This article interprets Eckhart’s contradictions by presenting them as a result of an existential search for salvific power. It is shown that power is ambivalent in nature: it is the power of what is and the power of (self)overcoming (of what is). Just because power is in itself ambivalent and the process of searching for it existentialist (so not completely conscious), Eckhart’s mystical texts are full of contradictions and the German mystic is apparently not aware of it. The sample of them is shown in this article with regard to his ideas on God and man. Three other interpretations of Eckhart’s (“apophatic,” “educational,” “methodological”) are presented and argued against.