Życie polityczne i kulturalne Polaków w Turkiestanie w pierwszych latach formowania władzy sowieckiej

W artykule autorka na podstawie dokumentów archiwalnych przybliżyła życie Polaków w Turkiestanie w pierwszych latach ustanawiania władzy sowieckiej. Formowanie się polskiej diaspory w Turkiestanie rozpoczęło się w połowie XIX w. w wyniku podboju tego regionu przez Imperium Rosyjskie, obejmujące wówczas część terytorium współczesnej Polski. Początkowo w regionie pojawiali się pojedynczy przedstawiciele: w Taszkencie, stolicy administracyjnej turkiestańskiego generał-gubernatorstwa w 1871 r. mieszkało 18 Polaków, ale wkrótce liczba Polaków w regionie Turkiestanu znacznie wzrosła. Szczególnie aktywny napływ Polaków zaobserwowano w pierwszych latach kształtowania się władzy sowieckiej. Większość Polaków mieszkała w miastach i osadach wojskowych. Przewagę mężczyzn tłumaczy się tym, że do powstania diaspory początkowo przyczynili się ludzie służący w wojsku, częściowo w batalionach kolejowych, a także urzędnicy, którzy pozostali tu na stałe, zesłańcy i dobrowolni osiedleńcy, którzy przybywali tu w poszukiwaniu pracy – nauczyciele, lekarze, prawnicy, rzemieślnicy. Polacy byli także aktywni w życiu politycznym Turkiestanu.

The author of the article, based on archival documents, presents the life of Poles in Turkestan in the first years of the establishment of Soviet power. The formation of the Polish diaspora in Turkestan began in the mid-19th century as a result of the conquest of this region by the Russian Empire, then covering part of the territory of modern Poland. Initially, only a few representatives appeared in the region. And so, in Tashkent (the administrative capital of the Turkestan Governorate-General) 18 Poles lived in 1871, but soon the number of Poles in the Turkestan region increased significantly. A particularly active influx of Poles was observed in the first years of the formation of Soviet power. Most Poles lived in cities and military settlements. The predominance of men is explained by the fact that the diaspora was initially created by people serving in the army, partly in railway battalions, as well as officials who stayed here permanently, exiles and voluntary settlers who came here in search of work. Among them were e.g. teachers, doctors, lawyers and craftsmen. Poles were also active in the political life of Turkestan.

в данной статье автор на основе архивных документов раскрыл жизнь поляков в Туркестане в первые годы становления советской власти. Необходимо отметить, что формирование польской диаспоры в Туркестане началось в середине XIX в. в ходе завоевания края Российской империей, включавшей в то время и часть территории современной Польши. Сначала в регионе появились единичные представители: в Ташкенте, административной столице Туркестанского генерал-губернаторства, в 1871 г. проживало всего 18 поляков, но вскоре количество поляков в Туркестанском крае значительно увеличилось. Особо активный приток поляков наблюдается в первые годы становления советской власти. В основном поляки проживали в городах и военных поселениях. Преобладание мужчин объясняется тем, что формирование диаспоры на первых порах шло за счет лиц, служивших в армии, частью в железнодорожных батальонах, и оставшихся здесь на постоянное проживание чиновников, ссыльных и самостоятельных переселенцев, устремившихся сюда в поисках работы — учителей, врачей, юристов, ремесленников. Как отмечается в статье, поляки также были активны и в политической жизни Туркестана.