Telewizja publiczna w Ameryce Łacińskiej – dylematy i perspektywy

In Latin America, despite common historical and cultural background, the meaning and the role of public media are understood differently. Such diversity is observed also in practical solutions in different republics, where on the television markets (with the exception of the communist Cuba) commercial broadcasters dominate evidently, though also many TV stations, qualifi ed as public, exist (and are founded) in accordance to different rules: sometimes they are typically propaganda (governmental) and in other cases cultural or educational broadcasters. Although there is a problem of determination of a Latin model of public media, some agreement to treat this kind of media as alternative – in front of dominating commercial media – exists. Latin scientists, managers of public broadcasters or some politicians underline, often a need to strengthen the public media (to promote democracy and pluralism), including international cooperation.

W Ameryce Łacińskiej, mimo wspólnych fundamentów historycznych i kulturowych, różnie rozumie się istotę i rolę mediów publicznych. Ta różnorodność widoczna jest także w rozwiązaniach przyjętych w poszczególnych republikach, gdzie na rynkach telewizyjnych obserwuje się wprawdzie zdecydowaną dominację nadawców komercyjnych (wyjątek stanowi komunistyczna Kuba), lecz także liczne stacje telewizyjne, zaliczane do publicznych, działają (i są fi nansowane) na różnych zasadach – czasami mają charakter typowo propagandowy (rządowy), a czasami kulturalny czy edukacyjny. O ile jednak istnieje problem z określeniem latynoamerykańskiego modelu mediów publicznych, o tyle można dostrzec pewien konsensus co do istoty tego typu nadawców jako alternatywy dla dominujących mediów komercyjnych. Latynoscy naukowcy, ale także zarządzający mediami publicznymi oraz niektórzy politycy, często podkreślają konieczność wzmacniania tego sektora mediów (na rzecz rozwoju demokracji i pluralizmu), z uwzględnieniem międzynarodowej współpracy.