This article is devoted to an analysis of the autobiographical experience of emigration in Alexander Galich’s poetry. Galich’s poetic texts are able to reflect the state of the writing subject, revealing to the reader the depth of his feelings and emotions and showing the features of his intimate world. The lyrics of Galich, an emigrant, are full of autobiographical experience and are rich in the “exile” time-spatial component associated with the author’s biography. In formal-compositional terms, his poems are distinguished by a broken harmony and integrity. However, as life experience showed, emigration turned out to be a serious test for the writer, leaving an indelible mark on his psyche and creative legacy.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00