Family as a Subject of Religious Celebration in the Lay Cultural Context

This article presents the family as a subject of ecclesial life, realising liturgical celebrations which result from the connection between the official liturgy of the Church and religious rituals cultivated in families. The crisis situation of the family, as a domestic church, resulting, among others, from the crisis situation of the Christian faith, is described. The reason for this is the radically secular dimension of contemporary culture, in which the dimension of transcendence is absent. Concrete manifestations of this phenomenon were shown by factors of randomness, relativism, temporality and autonomy. The inadequacy of the theoretical description of the world and of the concrete existence, in which the dimension of mystery is still present has been shown as an opportunity. In such a situation, the family appears as a possible carrier of the transcendent needs of secular man.

Artykuł przedstawia rodzinę jako podmiot życia kościelnego, przeprowadzającą celebracje liturgiczne, które wynikają z połączenia oficjalnej liturgii Kościoła z rytuałami religijnymi kultywowanymi w rodzinach. Autor opisuje sytuację kryzysową rodziny jako kościoła domowego, wynikającą m.in. z sytuacji kryzysowej wiary chrześcijańskiej. Powodem tego jest radykalnie świecki wymiar współczesnej kultury, w którym brakuje wymiaru transcendencji. Konkretnymi przejawami tego fenomenu są czynniki wyrywkowości, relatywizmu, doczesności i autonomii. Autor pokazuje, że nieadekwatność teoretycznego opisu świata i konkretnej egzystencji, w której wymiar tajemnicy jest wciąż obecny, okazała się szansą. W takiej sytuacji bowiem rodzina jawi się jako potencjalny nośnik transcendentnych potrzeb człowieka świeckiego.