Turystyka i krajoznawstwo w Związku Harcerstwa Polskiego w II Rzeczypospolitej

Turystyka i krajoznawstwo są jednymi z najstarszych tradycyjnych dziedzin harcerskiego działania. Nierozerwalnie wiążą się z najdawniejszymi dziejami harcerstwa, jako formy niezwykle atrakcyjne i różnorodne treściowo, pozwalające na osiągnięcie celów wychowawczych. Ruch turystyczno-krajoznawczy harcerskich drużyn szkolnych wspomagany był przez Koła Krajoznawcze, nauczycieli i dyrektorów szkół. ZHP posiadał własne schroniska turystyczne oraz stałe tereny pod obozy harcerskie jako punkty oparcia dla turystycznych i krajoznawczych wędrówek. Obozownictwo harcerskie skupiało się najczęściej na terenie Beskidu Śląskiego, Podhala, Leska i w okolicy Skolego. Rozwój w drugiej połowie lat trzydziestych harcerskiej akcji obozowej i turystyczno-krajoznawczej możliwy był dzięki pomocy materialnej państwa polskiego.

Tourism and sightseeing is one of the oldest of traditional scout activities. It is inextricably linked with the oldest history of the Boy Scouts, as a form of extremely interesting and varied content, allowing for the achievement of the objectives of education. The school scout tourist-touring team movement was supported by National History Circle, teachers and school directors. The PSA has its own hostels and permanent sites for scout camps as points of support for tourism and sightseeing excursions. Scout camping is mostly concentrated in the Beskid Śląski, Podhale, Lesko and the surrounding area Skolnego. Development of scout camps as well as the tourist and sightseeing excursions in the second of the thirties was possible thanks to financial support from the Polish state.