Otwartość samotnych matek na przyjęcie dziecka w okresie ciąży i okołoporodowym

In order to become an adult, mature person who functions well in a society, a newborn human needs a long term attention and care from people loving them. A complete family constitutes an optimum environment for the process of upbringing. However, in our society there is a large group of people, mainly women, who – due to different life events – take care of their children single handedly. Conceiving a baby begins an important and difficult period in every woman’s life. During that time women undergo a number of somatic transformations and changes – in appearance, mood, emotions, relations with other people as well as changes in terms of social roles performed by them. In the situation of single motherhood pregnancy, childbirth and a postnatal period revive past conflicts and problems with people from the family of origin. The openness to accept a newborn child in mother’s life becomes a key issue of that period. In order to accomplish that, a woman needs to accept herself as a mother, her state of pregnancy and the fact of the baby’s existence. It turns out that experiencing pregnancy, childbirth and a postnatal period to a large extent depends on social support. The article raises a following issue – how the first stages of becoming a single mother – such as pregnancy and a perinatal period – can influence a single woman and her openness for a newborn baby. It also discusses the principles of accompanying a single mother in her weighty life decisions, which sometimes oscillate around the doubts whether to accept a child in her life or place him or her for adoption.

Aby rodzący się człowiek stał się dorosłą, dojrzałą osobą, dobrze funkcjonującą w społeczeństwie, wymaga wieloletniej troski i opieki ze strony kochających go osób. Optymalnym środowiskiem dla przebiegu procesem wychowania jest pełna rodzina. W naszym społeczeństwie istnieje jednakże ogromna grupa osób, głównie kobiet, które w wyniku różnych wydarzeń życiowych opiekę nad dzieckiem sprawują samotnie. Poczęcie dziecka rozpoczyna ważny i trudny okres w życiu każdej kobiety. Dokonuje się wówczas szereg przeobrażeń somatycznych oraz zmian w wyglądzie zewnętrznym, samopoczuciu, emocjach, relacjach z innymi, a także w zakresie pełnionych ról społecznych kobiety. W sytuacji samotnego macierzyństwa ciąża, poród, okres poporodowy ożywiają dawne konflikty i problemy związane z osobami w rodzinie pochodzenia. Kluczowym problemem tego okresu staje się otwartość na przyjęcie dziecka do swego życia. By to mogło się dokonać kobieta musi zaakceptować siebie jako matkę, swój stan ciąży i sam fakt istnienia dziecka. Okazuje się, że przeżywanie ciąży, porodu, czasu poporodowego zależy w dużym stopniu od społecznego wsparcia. Artykuł podejmuje zagadnienia tego, jak pierwsze etapy stawania się samotną matką - czasu ciąży i okołoporodowego, może wpłynąć na kobietę samotną i jej otwartość na dziecko. Omawia także zasady towarzyszenia samotnej matce w jej ważkich decyzjach życiowych, które czasami oscylują wokół wątpliwości co do przyjęci dziecko do swego życia czy oddania go do adopcji.