Edycje sag skandynawskich w Polsce – analiza repertuaru wydawniczego

The article discusses the Old Scandinavian literature, especially Scandinavian sagas (the Polish translations published in traditional form and studies of old Scandinavian literature, with the exception of electronic translations and fragments of works) and analyses the works with regard to their publishers. The main objective of the article is to present the history of Scandinavian literature in Poland. Applying bibliographic method and literature analysis criticism as well as statistical analysis, the authors have examined and analysed the offer of Polish publishing houses offering Old Scandinavian literature since the 19th century, including publishing series on sagas such as “Seria Dzieł Pisarzy Skandynawskich” [Series of Works by Scandinavian Writers] of Poznań Publishing House or “Materiały o Islandii” [Materials on Iceland] of Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Islandzkiej [Society of Polish-Icelandic Friendship]. As it has been established, more than one hundred years have passes since the first publishing records from the beginning of the 19th century to subsequent publishing initiatives.

W artykule dokonano omówienia literatury staroskandynawskiej, w szczególności sag skandynawskich (polskich przekładów wydanych w formie tradycyjnej i opracowań zabytków literatury staroskandynawskiej, z pominięciem elektronicznych tłumaczeń i fragmentów utworów), oraz zanalizowano tę twórczość pod kątem publikujących ją polskich wydawnictw. Głównym celem pracy było ukazanie dziejów literatury staroskandynawskiej w Polsce. Za pomocą metody bibliograficznej, metody analizy i krytyki piśmiennictwa oraz metody statystycznej zbadano i scharakteryzowano repertuar polskich oficyn wydających literaturę staroskandynawską od wieku XIX, z uwzględnieniem serii wydawniczych, w skład których wchodziły sagi, m.in. „Serii Dzieł Pisarzy Skandynawskich” Wydawnictwa Poznańskiego czy „Materiałów o Islandii” Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Islandzkiej. Jak ustalono, od pierwszych prób edytorskich z początku XIX w. do kolejnych inicjatyw wydawniczych upłynęło ponad 100 lat. Przegląd wydawnictw specjalizujących się w literaturze staroskandynawskiej wyraźnie wskazuje, że na czoło pod względem liczby publikacji wysuwają się Wydawnictwo Armoryka oraz Henryk Pietruszczak