Edukacyjne walory materialnego dziedzictwa kulturowego

Proces alienacji składników dziedzictwa kulturowego jest złożony i wynika z różnorodnych czynników, jak chociażby wydarzeń politycznych i społecznych czy też upływu czasu. Jedną z podstawowych przyczyn tego zjawiska jest niski poziom wykształcenia społeczeństwa. Drogą do wprowadzenia trwałych zmian w świadomości społecznej względem należytej ochrony dziedzictwa kulturowego wydaje się być wzmocnienie roli edukacji na rzecz dziedzictwa kulturowego. W programach pedagogicznych widoczne jest akcentowanie wychowawczych aspektów rozpoznanego regionalnego czyli najbliższego uczniowi dziedzictwa kulturowego. Dziś zgadzamy się, że skuteczna ochrona tego, co najbliższe, wymaga edukacji. Mechanizmy ochrony dziedzictwa własnego regionu należy rozpocząć od zmian w świadomości jego mieszkańców. Związki człowieka z dziedzictwem własnego regionu są wartością podstawową; uświadomienie ich pomaga ukształtować i wzmocnić w nich poczucie własnej tożsamości. wiadomość potrzeby zachowania dziedzictwa kulturowego powinna być kształcona w procesie wielorakich działań edukacyjnych, nakierowanych także na poznanie i respektowanie obowiązujących w tym względzie aktów prawnych. Poszanowanie własnego dziedzictwa może być jedną z głównych dróg w kierunku tolerancji kulturowej, poszanowania innych często odmiennych kultur. Świat dziś jest wielokulturowym tyglem, gdzie przenikają się procesy globalizacji z nacjonalistycznymi. Równolegle w polskim piśmiennictwie pedagogicznym coraz mocniej akcentowano rolę dziedzictwa kulturowego jako nośnika idei i zachowań, katalizatora międzygeneracyjnego i międzykulturowego.

The alienation process of the cultural heritage components is complex and results from various factors for instance political and social events or even the passage of time. One of the basic reasons for this phenomenon is low level of the society's education. Reinforcement of the education's role in favour of the cultural heritage appears to be the way to introduce durable changes in social consciousness with respect to appropriate protection of the cultural heritage. It is visible in teaching programmes emphasising the educational aspects of the recognised regional i.e. closest to the student cultural heritage. We agree today that effective protection of what is the closest requires education. It is necessary to begin mechanisms of heritage protection of the own region with changes in its residents' consciousness. Relationships of the person to the heritage of their own region constitute the basic value, becoming aware of which helps to establish and strengthen the feeling of their own identity. Consciousness of the need for preservation of the cultural heritage should be raised in the process of multiple educational actions also relating to cognition and respecting binding legal acts. The respect for own heritage is likely to be one of the main ways towards the culture's tolerance, the respect to other people often different cultures. Today the world is the multicultural pot where the globalization processes interfere with the nationalistic ones. At the same time the part of the cultural heritage was being emphasised more strongly in the Polish pedagogical writing as the carrier of the idea and behaviours, the inter-generation and cross-cultural catalyst.