Uwagi do pedagogiki przeżyć

Punkt wyjścia stanowi autentyczne wydarzenie mogące być dla indywiduum pewnym wyzwaniem o charakterze fizycznym czy psychicznym, wymagającym rozwoju jego osobowości. Ustawienie wydarzenia w punkcie centralnym metody pedagogicznej wynika z nastawienia krytycznego w odniesieniu do działalności szkół, w których występuje niedosyt przeżyć (to powoduje, iż człowiek jest wprawdzie zdolny do wydawania wyroków ale nie do działania). Przeżycie składa się z: subjektywizmu, intensywności, aktywności, afektywności, napięcia. Pedagogiczne modele przeżyć są często krytykowane, gdyż przeżycie i uczenie się rzekomo nie dają się powiązać. W tym względzie pewien model odgrywa ważną rolę – tzw. łańcuch E: przeżycie – przeżycie – doświadczenie – poznanie. Centralnym zadaniem pedagogicznym jest wspieranie uczniów w tym procesie.