Sulphur as a factor that affects nitrogen effectiveness in spring rapeseed agrotechnics. Part II. Yield of seeds and protein

The basis of the study was a three-year long field experiment, carried out on degraded Phaeozems, IIIb soil valuation class, with neutral pH and low richness in assimilable sulphur. Winter rapeseed cultivar Star was grown. The experiment was set up as a split-block design with two factors (n = 2): the first factor was nitrogen dose (in kg·haˉ¹: 0, 60, 120, and 180), and the second factor was sulphur dose (in kg·haˉ¹: 0, 20, and 60). An additional study aspect was diversification of methods and dates of sulphur application (pre-sowing: in-soil and top-dressing: as foliar fertilizer). For plants unfertilized with sulphur, dose of 120 kg N·haˉ¹ was the most effective in regards to yield-formation, and for plants unfertilized with nitrogen, dose of 20 kg S·haˉ¹. In-soil application of sulphur made it possible to obtain higher grain and protein yield than its foliar application. Including sulphur in nitrogen fertilization made it possible to obtain significantly higher yield of spring rapeseed grain, and also protein content and yield, in particular in the conditions of in-soil sulphur application.

Podstawę badań stanowiły wyniki trzyletniego doświadczenia, realizowa-nego na czarnej ziemi zdegradowanej, klasy bonitacyjnej IIIb, o odczynie obojętnym i niskiej zasobności w przyswajalną siarkę. Uprawiano rzepak jary odmiany populacyjnej Star. Doświadczenie założono w układzie równoważnych bloków z dwoma czynnikami (n = 2): czynnikiem I rzędu były dawki azotu (w kg·haˉ¹: 0, 60, 120, 180), czynnikiem II rzędu – dawki siarki (w kg·haˉ¹: 0, 20, 60). Dodatkowym aspektem badań było zróżnico-wanie sposobów i terminów stosowania siarki (przedsiewnie – doglebowo oraz pogłównie – dolistnie). Dla roślin nienawożonych siarką najbardziej efektywna plonotwórczo była dawka 120 kg N·haˉ¹, a dla roślin nienawożonych azotem – 20 kg S·haˉ¹. Aplikacja doglebowa siarki pozwoliła uzyskać wyższe przyrosty plonu nasion i białka niż jej zastosowanie dolistne. Uwzględnienie siarki w nawożeniu azotem pozwalało uzyskać istotnie wyższy plon nasion rzepaku jarego, a także zawartość i plon białka, zwłaszcza w warunkach doglebowego stosowania siarki.