Kontrola pobytu cudzoziemców na czas określony w Polsce a konstytucyjna zasada ochrony rodziny w świetle unormowań prawnych i aktualnego orzecznictwa sądów administracyjnych

Wydanie zezwolenia na pobyt cudzoziemców na swoim terytorium jest od zawsze jedną z najważniejszych prerogatyw suwerennego państwa. Jednakże uprawnienie do kontrolowania ruchu osobowego nie jest uprawnieniem bezwarunkowym, musi bowiem uwzględniać normy praw człowieka wynikające z wiążących państwo traktatów międzynarodowych, a także norm konstytucyjnych. Niniejsze opracowanie podejmuje problem regulowania pobytu cudzoziemców z perspektywy zasady ochrony rodziny zawartej w Konstytucji RP, a także w wiążących Polskę umowach międzynarodowych. Zasada ta i jej wpływ na relacje między osobami fizycznymi a organami państwa ukazane są przez pryzmat najnowszych orzeczeń sądów administracyjnych wydawanych w sprawach skarg na decyzje pobytowe. Celem pracy jest ukazanie, w jaki sposób kontrola sądowoadministracyjna wpływa na przestrzeganie zasady ochrony rodziny przez organy administracji. Polskie sądownictwo administracyjne niewątpliwie stoi na straży zasady ochrony rodziny. Co do zasady organy administracji, prowadząc postępowanie w sprawach pozwolenia na pobyt, uwzględniają zasadę ochrony rodziny zawartą w Konstytucji RP. Wyjątkowo bywa jednak, że organy błędnie lub zbyt rygorystycznie interpretują zebrany materiał dowodowy i odmawiają stronom należnej im ochrony życia rodzinnego. Prowadzi to do uchylenia takich zbyt rygorystycznych decyzji przez kontrolujące je sądy administracyjne

The issuance of a residence permit to individuals entitled to reside on its territory tends to constitute a major prerogative of a sovereign country. Nevertheless, the right to control the flow of persons executed by the state is not unconditional since it should take account of the human rights resulting from the relevant binding international treaties as well as constitutional norms. The focus of this paper is on the problem of regulation of foreigners’ stay in the light of the family protection principle contained in The Constitution of the Republic of Poland and the relevant binding international agreements. The aforementioned principle and its influence on relations between physical persons and organs of the state are analysed from the point of view of the latest administrative court jurisdiction in residence-related claims. The aim of this paper is to examine the influence of court and administrative supervision on the implementation of the family protection principle by administrative bodies. Undoubtedly, Polish administrative judicial system acts as the guardian of the family protection principle. As a rule, the administrative bodies issuing residence permits tend to respect the principle in question contained in The Constitution. Nevertheless, in isolated cases, the aforementioned bodies fail to interpret the evidence at their disposal correctly or they take an excessively strict approach, which results in their refusal to protect family life to a sufficient extent. Such particularly strict decisions tend to be overruled by the administrative courts executing control over those bodies