Analiza interakcyjna jako narzędzie opisu dyskursu medialnego

Autorka upatruje w analizie interakcyjnej narzędzie opisu, które jest w stanie uchwycić specyfikę konkretnego typu dyskursu. Interakcja konstytuuje komunikację i stanowi podstawę odróżnienia głównych form mowy: monologu i dialogu. Jej istotą jest koordynacja, współpraca, zestrajanie aktywności rozmówców i dynamiczne zmiany kontekstu. Elementem interakcji jest również relacja interpersonalna, która podlega parametryzacji ze względu na dwa kryteria: siłę i ustosunkowanie. Celem artykułu jest opis tych uwarunkowań interakcji, które mają decydujący wpływ na jej przebieg w medialnym dyskursie politycznym. Z badań wynika, że pod uwagę należy wziąć: publiczny charakter kontaktu (w opozycji do kontaktu prywatnego), występowanie rozmówców w rolach społecznych oraz masowy charakter komunikacji.

The author presents the way inteactive analysis can be used as a means (mode, tool) of discriminate various types of discourse. Ahe understands the interaction as the coordination of the interlocutors, their cooperation and mutual adjustment in the process of dialog construction. The aim of the article is to describe the most important interactional conditionings in the political discourse in the mass media. According to the author‟s research, these include the public character of the interaction, the social roles of the interlocutors and the mass character of communication.