Społeczeństwo a Konstytucja (uwagi na marginesie ustawy Prawo o zgromadzeniach)

W artykule wskazuje się, jak ważną rolę w demokracji odgrywa udział obywateli w sprawowaniu władzy. Dlatego też tradycyjne rozumienie sprawowania władzy zwierzchniej przez naród, przejawiające się w twierdzeniu, że „przez usta parlamentarzystów przemawia naród”, nie może być współcześnie bezkrytycznie akceptowane, zwłaszcza wobec wielości form angażowania się obywateli w proces decyzyjny oraz narzędzi umożliwiających artykulację ich żądań i potrzeb. Za trafne wydaje się rozumienie zasady suwerenności narodu jako związanie wszystkich organów władzy publicznej działających w RP wolą wyrażaną przez ogół obywateli. Wola ta jest prezentowana nie tylko w postaci preferencji wyborczych, ale także za pośrednictwem instytucji demokracji bezpośredniej, gdyż pośrednia forma sprawowania władzy w ramach społeczeństwa obywatelskiego nie może zostać uznana za wystarczającą i satysfakcjonującą. Jedną z form aktywności obywatelskiej jest prawo do zgromadzania się. Autorka wskazuje na kontrowersje wokół tej ustawy i dowodzi, że być może wynikają one z negatywnej praktyki konsultacji społecznych.

The author indicates how important the role of citizens is in the exercise of power in democracy. Therefore, the traditional understanding of the exercise of supreme power by the nation, manifested in the statement that “the nation speaks through the mouths of parliaments” can not be uncritically accepted today, especially in the relation to the multiple forms of citizens’ involvement in the decision-making process and tools enabling the articulation of their demands and needs. It seems appropriate to understand the principle of national sovereignty as binding all public authorities operating in the Republic of Poland in the will expressed by all citizens. This will is presented by indicating certain views of preferences during elections, and also through the institution of direct democracy, because the indirect form of exercising power within civil society can not be considered sufficient and satisfying. One of the forms of civic activity is the right to gather. The authoress points to the controversy surrounding this bill and proves that it may be due to the negative practice of social consultations.