Spring wheat yield in short-term monoculture depending on the tillage method, use of organic matter and a biostimulant

Three-factorial field experiment on agricultural practices in spring wheat cultivation in short-term monoculture was conducted in the years 2012-2013 in Chełmce (52o61’ N; 18o44’ E), on the soil of a good rye complex. The experimental factors included: A – tillage method connected with the application of organic matter (five variants with a post-harvest tillage with a grubber and pre-winter plough or without ploughing, and with the use of manure and stubble catch crop biomass – white mustard), B – method of application of post-harvest residues (four variants with the use of straw and effective microorganisms or without), C – application of a biostimulant Asahi SL (two levels). The aim of the study was determination of the effect of these factors on the yield components and grain yield in spring wheat cultivated in the 2nd and 3rd year of monoculture. Grain yield of spring wheat in the first year of research was by 25% higher than in the second year, which to some extent confirms low tolerance of this plant to being cultivated after itself. In the spring wheat monoculture, especially in the third year, grain yield was beneficially affected by the application of manure mixed with soil with a grubber and pre-winter plough, as well as manure and biomass of white mustard mulching the field through winter with tillage reduced to grubbing. The yield-producing effect of shredded straw with an inoculum of effective microorganisms applied into the soil manifested itself only in the initial period of monoculture, the second year, and with no manure application. In case of organic fertilization as well as in the subsequent year of monoculture, the use of straw and effective microorganisms did not affect beneficially the grain yield. Biostimulant Asahi SL, however, caused increase in the grain yield, especially in the third year of spring wheat monoculture and after using manure.

Trójczynnikowe doświadczenie polowe nad agrotechniką pszenicy jarej w krótkotrwałej monokulturze wykonano w latach 2012-2013 w Chełmcach (52o61’ N; 18o44’ E), na glebie kompleksu żytniego dobrego. Czynnikami doświadczenia były: A – sposób uprawy roli związany ze stosowaniem masy organicznej (pięć wariantów z uprawą pożniwną gruberem oraz orką przedzimową lub bez orki oraz ze stosowaniem obornika i biomasy międzyplonu ścierniskowego – gorczycy białej), B – sposób stosowania resztek pożniwnych (cztery warianty ze stosowaniem słomy i efektywnych mikroorganizmów lub bez), C – aplikacja biostymulatora Asahi SL (dwa poziomy). Celem badań było określenie wpływu tych czynników na elementy plonowania i plon ziarna pszenicy jarej uprawianej w 2. i 3. roku monokultury. Plon ziarna pszenicy jarej w pierwszym roku badań był o 25% większy niż w drugim roku, co w pewnym stopniu potwierdza małą tolerancję tej rośliny na uprawę po sobie. W monokulturze pszenicy jarej, zwłaszcza w trzecim roku, korzystnie na plon ziarna wpłynęło stosowanie obornika wymieszanego z glebą gruberem i orki przedzimowej, a także obornika i biomasy gorczycy białej mulczującej pole przez zimę przy ograniczeniu uprawy roli do gruberowania. Plonotwórcze oddziaływanie wnoszonej do gleby rozdrobnionej słomy ze szczepionką efektywnych mikroorganizmów ujawniło się tylko w początkowym okresie monokultury, w drugim roku i gdy nie stosowano obornika. W przypadku nawożenia organicznego oraz w kolejnym roku monokultury stosowanie słomy i efektywnych mikroorganizmów nie wpłynęło korzystnie na plon ziarna. Biostymulator Asahi SL spowodował natomiast wzrost plonu ziarna, zwłaszcza w trzecim roku monokultury pszenicy jarej i po zastosowaniu obornika.