Tekst publicystyczny w rozwijaniu kompetencji komunikacyjnej na poziomie C2. Elementy systemu komunikowania publicznego

Artykuł stanowi drugą część cyklu na temat wykorzystania tekstu publicystycznego w kształceniu kompetencji komunikacyjnej na poziomie C2 w zakresie odbioru komunikatów publicznych. W pierwszej części artykułu zaprezentowano teorię komunikowania publicznego, druga część zawiera praktyczne propozycje metodyczne: tekst i ćwiczenia wraz z rozwiązaniami. Podczas interpretowania tekstów medialnych zastosowano metodę analizy dyskursu. Zwrócono więc szczególną uwagę na sytuację, konteksty działań komunikacyjnych oraz normy, reguły i strategie stosowane przez uczestników komunikowania. Przyjęto założenie, że elementy systemu komunikowania publicznego znajdują odzwierciedlenie w makrostrukturze tekstów z tej sfery. Ustalono, że zastosowanie podczas analizy kategorii takich jak: role uczestników systemu, kontrola zawartości komunikatów przekazywanych w systemie, źródła i drogi dopływu informacji do systemu, charakter kontaktów i rodzaj styczności między członkami systemu, zadania, jakie mają do wykonania, reguły, wzory i normy rządzące ich zachowaniem – pozwala na adekwatną interpretację tekstów publicznych, a tym samym umożliwia ich trafny odbiór.

The article is the second part of a cycle on the use of journalistic text in developing communication competence in receiving public messages at C2 level. The first part of the article presents the theory of public communication, the second part contains practical methodological proposals: text and exercises with answer keys. When interpreting media texts, the method of discourse analysis was used. Therefore, particular attention was paid to the situation, contexts of communication activities as well as norms, rules and strategies used by the participants. It was assumed that the elements of the public communication system are reflected in the macrostructure of texts from this sphere. It was established that an adequate interpretation of public texts and their accurate reception relies on the use of the following categories during the analysis: roles of system participants, control of the content of messages transmitted in the system, sources and paths of information inflow to the system, the nature of contacts and the type of contact between system members, tasks to be performed, rules, patterns and standards governing the participants’ behavior.