Productivity of mixtures of field pea (Pisum sativum L. sensu lato) with spring barley (Hordeum vulgare L.) depending on the position in crop rotation

The effects of legume-cereal mixtures are usually expressed in the yield of seeds and total protein, sometimes in the yield of straw and post-harvest residues. Species composition and proportion of components in the mixture are a factor that strongly varies it. The aim of the research was determining productivity (the yield of seeds and straw as well as of the biomass of post-harvest residues) of a mixture of field pea with spring barley on the plot after potato, spring barley and after itself. The studies were carried out based on a statistical field experiment set up on rusty-brown soil, developed from silty loamy sand, deposited on slightly loamy sand and sand. The legume-cereal mixture was cultivated in six 4-plot crop rotations with its 25- and 50% proportion. In the growing season, no chemical protection was applied against diseases and weeds, however, zoocides were used against pests. It was indicated that yield of the seed mixture was similar compared to plots with crop rotation. Selection of the forecrop also did not have an effect on the straw yield, while it significantly varied the biomass of post-harvest mixture of barley with pea. The smallest quantity of residues was found after potato, while the largest in the crop rotation with field pea. In the structure of residual biomass, roots constituted lower proportion than the aboveground parts. The total production of the biomass of legume-cereal mixture, expressed in the total aboveground and underground biomass of mixture canopy was significantly higher in the crop rotation with field pea than after potato, where there occurred a significant reduction in biomass of the aboveground vegetative part of the plant.

Efekty uprawy mieszanek strączkowo-zbożowych wyrażane są przeważnie plonem nasion i białka ogólnego, niekiedy plonem słomy i resztek pożniwnych. Czynnikiem silnie je różnicującym jest skład gatunkowy i udział komponentów w mieszance. Celem badań było określenie produkcyjności (plonu nasion i słomy oraz biomasy resztek pożniwnych) mieszanki grochu siewnego z jęczmieniem jarym w stanowisku po ziemniaku, jęczmieniu jarym i po sobie. Badania prowadzono na podstawie statycznego doświadczenia polowego założonego na glebie brunatno-rdzawej, wytworzonej z piasku gliniastego, pylastego zalegającego na piasku słabo gliniastym i piasku luźnym pylastym. Mieszankę strączkowo-zbożową uprawiano w sześciu 4-polowych płodozmianach z 25- i 50% jej udziałem. W okresie wegetacji nie prowadzono ochrony chemicznej przed chorobami i chwastami, stosowano natomiast zoocydy przeciwko szkodnikom. Wykazano, że plon nasion mieszanki był zbliżony w porównywanych stanowiskach płodozmianowych. Dobór przedplonu nie miał również wpływu na plon słomy, istotnie zaś różnicował biomasę resztek pożniwnych mieszanki jęczmienia z grochem. Najmniej resztek stwierdzono w następstwie po ziemniaku, a najwięcej w płodozmianie z grochem siewnym. W strukturze biomasy resztek mniejszy udział stanowiły korzenie niż części nadziemne. Całkowita produkcja biomasy mieszanki zbożowo-strączkowej – wyrażona sumą biomasy nadziemnej i podziemnej łanu mieszanki – była istotnie większa w płodozmianie z grochem siewnym niż po ziemniaku, gdzie nastąpiło znaczące ograniczenie biomasy nadziemnej części wegetatywnej roślin.