Postępowanie dowodowe w postępowaniu sądowoadministracyjnym na podstawie orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego

Głównym celem artykułu jest przedstawienie specyfiki postępowania dowodowego przed sądem administracyjnym, które z uwagi na zakres dokonywanej kontroli sądowoadministracyjnej, jest bardzo ograniczone. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, wszechstronne wyjaśnienie sprawy i ustalenie stanu faktycznego, należy do właściwego rzeczowo organu administracyjnego, którego legalność działania następnie ocenia sąd administracyjny. Jedynym dowodem, który może przeprowadzić sąd administracyjny w ramach uzupełniającego postępowania dowodowego jest dowód z dokumentu. Należy jednak pamiętać, że dowód ten nie może prowadzić do ponownego ustalania stanu faktycznego sprawy, albowiem nie mieści się to w ramach kognicji sądu administracyjnego. W artykule odwołano się do bogatego orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, które w omawianym zakresie jest jednolite.

The main objective of this article is the presentation of the specific character of evidence proceedings before an administrative court, which could be very restricted due to the range of conducted legal-administrative control. According to valid regulations, a comprehensive explanation of facts of a case belongs to a competent administrative body, whose legality of action is then assessed by the administrative court. The only evidence that could be conducted by an administrative court within supplementary evidence proceedings is documentary evidence. However, it is worth remembering that the evidence cannot lead to a repeated establishing of facts of the case, as it is beyond the cognition of an administrative court. This article refers to the ample rulings of The Supreme Administrative Court, which is homogeneous within the discussed range.