Koniec epoki

Widmo krąży po planecie – widmo Internetu. Wszystkie potęgi starego świata połączyły się do świętej nagonki przeciw temu widmu. Po nieznacznej modyfikacji, pierwsze słowa MANIFESTU KOMUNISTYCZNEGO [1] zaczynają brzmieć niepokojąco współcześnie. Baza i nadbudowa znów się rozmijają, cyfrowym społeczeństwem próbują zarządzać prawa oraz instytucje z epoki węgla i stali. Jeśli dodać eksplozję demograficzną i malejące zapotrzebowanie na pracę, mamy obraz uderzająco podobny do tego z czasów rewolucji przemysłowej. Tylko czekać, aż ktoś przypomni ostatnie słowa MANIFESTU, i zawoła: Internauci wszystkich krajów, łączcie się!

A spectre is haunting the Planet — the spectre of Internet. All the powers of old World have entered into a holy alliance to exorcise this spectre. After a slight modification, the first words of the Communist Manifesto begin to sound as if written nowadays. Base and superstructure again diverge, and the laws and institutions of the era of coal and steel are trying to rule over the digital society. If you add to the picture population explosion and the decreasing demand for labor, we get a whole strikingly similar to that of the times of industrial revolution. Just wait until someone remembers the last words of the Manifesto, and cries out: Internet Users of All Countries, Unite!