Samoocena kompetencji sportowych a psychofizyczne możliwości zawodnika w grze zespołowej

Cel badań. Celem pracy jest opisanie związków miedzy samowiedzą (normatywną i autonomiczną) a cechami temperamentu i motywacją osiągnięć gracza w zespole. Materiał i metody. Przebadano 44 graczy piłki siatkowej, uczniów Szkoły Mistrzostwa Sportowego, w przedziale wiekowym 15–17 lat (16,4 ± 2,6 roku) i średnim stażu zawodniczym 5,4 ± 2,7 roku. Zastosowano Kwestionariusz Temperamentu „Formalna Charakterystyka Zachowania” (FCZ-KT) Zawadzkiego i Strelaua, Skalę MOS (eksp.) do pomiaru motywacji osiągnięć sportowych, Skale Samoocen Normatywnych i Autonomicznych. Wyniki. Wszystkie miary samoocen autonomicznych okazały się wyższe od samoocen normatywnych. Niezależnie od tego jak zawodnik oceniał swoje zdolności predyspozycje sportowe, szanse sukcesu, jego wysiłek treningowy był stałą zbliżoną do maksymalnego. Samoocena atrakcyjności fizycznej nie ma związku z ocenami pozostałych atrybutów autonomicznych czy normatywnych. Wnioski. Najbardziej miarodajnym nośnikiem informacji o psychicznych możliwościach zawodnika jest samoocena relatywna w obszarze pewności i zaufania do siebie – związana z parametrami emocjonalnego funkcjonowania zawodnika, odpornością na stres, zdolnością do rozładowywania stanów emocjonalnych oraz motywacją osiągnięć.

Background. The aim of the present study was exploring the relationship between mental possibilities group athlete of the team and your different self-esteems. Material and methods. Techniques were applied with the use of 1) Temperament Inventory (FCB – TI) of Zawadzki, Strelau, 2) MOS scale measuring motive achievement (ex. v Mroczkowska) and 3) autonomic and relative measurements of self- esteem (perceived physical attractiveness, perceived ability, confidence, perceived effort, physical efficiency, perceived chances for success– all questions were single items, measured on a 10-point semantic scale ranging from not at all (1) to very much (10). Participants were 44 elite Polish volleyball players with mean age 16.42 (± 2.63) years and mean competitive experience 5.49 (± 1.90) years. Results. All autonomic measurements of self–esteem were found to be strong from normative measurements-highest own effort as constant function independent from perceived ability, confidence, perceived effort, physical efficiency, perceived chances for success. Conclusion. The best measurement of psychophysical possibilities in group game is confidence – relative measurement very strong alliance with motional parameters, stress resistance, persistence of emotional states as system nervous of factors (temperament) and motive achievement.